ขอมาอัพทีเดียวหลังจากกลับบ้านนะคะ

ตอนนี้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด

พอดีย้ายบ้านใหม่ด้วย

เน็ตยังใช้ไม่ได้ เห็นเค้าบอกว่าสิ้นเดือนจะมาติดให้

ยังไงขอติดเอาไว้มาอัพครั้งเดียวน่ะคะ

ระหว่างนี้เราจะจดบันทึกลงสมุดทุกวันนะ

ยึดติด

บางครั้งก็ลองมานั่งคิดน่ะ ว่าถ้าเราไปยึดติดกับอะไรบางอย่างมันมากเกินไป หวังผลที่จะได้รับมากเท่าไหร่ อาจจะทำให้เราเสียใจกับมันมากเท่านั้น
เหมือนกับความรัก ถ้าเราหวังว่าคนที่เรารักจะรักเราเท่าที่เรารักเค้า นั้นก็คือการยึดยิดอย่างนึง แล้วถ้ามันไม่เป็นอย่างที่เราคิดหละ ถ้าเรารักเค้าข้างเดียว เรารักเค้ามากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเจ็บเท่านั้น เพราะฉะนั้นเราต้องพยายามทำใจให้เป็นกลาง อย่าไปยึดติดอะไรกับมันมาก รักเท่าที่จะรักได้และรักเท่าที่จะยอมเสียมันไปได้ ถ้าเราเสียมันไป เราก็ต้องอยู่คนเดียวให้ได้

size effect

ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับ size effect เค้าวิจัยว่า เท้าผู้หญิงมีขนาดใหญ่ขึ้น ในปี ค.ศ.1960 เฉลี่ยเบอร์รองเท้าคือเบอร์ 5.5 สิบปีต่อมา ค.ศ 1970 เฉลี่ยะเบอร์รองเท้า 6.5 สิบปีต่อมา ค.ศ.1980 เฉลี่ยรองเท้าเบอร์ 7.5 นั้นก็คือ มนุษย์มีวิวัฒนาการที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วถ้า เวลาผ่านไปหนึ่งพันปี มนุษย์จะมีขนาดใหญ่ขนาดไหน ประตูบ้านที่สร้างไว้ในปัจจุบันคงต้องทุบแล้วทำใหม่แน่ๆ แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ของที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้ก็ต้องมีขนาดใหญ่ขึ้นตามขนาดคนเราไปด้วยจริงไหม

ละคร

เคยดูละครช่อง....กันบ้างป่าว ช่วงเย็นๆหนังมันจะไม่ค่อยดีน่ะ สำหรับให้เด็กๆดูกัน ส่วนผู้ใหญ่นี่ดูไม่ได้เลย ในความรู้สึกของเราเราคิดว่าหนังช่อง...เนี๊ยะ เป็นหนังที่ติ๊งต๊องมาก และการถ่ายทำก็ชั่งโกหกกันอย่างน่าตาเฉย ถ่ายกลางวันกลางคืน ก็มั่วกันไปหมด ประมาณว่าคนอยู่ที่เดี๋ยวกัน พอกล้องจับภาพคนนึงกลางวัน อีกคนนึงกลางคืน ทั้งๆที่คุยมองหน้ากันอยู่ด้วยซำ ไม่เข้าใจว่าเค้าทำเพื่อให้มันเสร็จๆไปหรือว่ากลุ่มทาเก็ตเค้าเป็นเด็กเค้าถึงไม่ตั้งใจทำ หลอกเด็กหลอกง่ายดีหรอ

ที่เค้าทำแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรมากมาย แต่มันสื่อถึงระครไทยในปัจจุบันที่ไม่มีการพัฒนา ละครไทยยังไงก็ทำให้คนไทยดู ไม่มีวันเลยหรอที่ละครไทยจะทำให้คนทั่วโลกดูได้ เหมือนละครเกาหลี จุดด้วยข้อนี้แหละที่ละครไทยยังไปไม่ถึงไหน

เล็กน้ำพิเศษ

วันนี้ตอนเย็นๆหลังเลิกเรียนได้แวะไปกินก๊วยเตี๋ยวหน้ามหาลัยก่อนเข้าหอสั่งเล็กน้ำพิเศษกินด้วยความหิว พ่อค้าทำเสร็จก็เดินมาเสริฟ ถามว่าน้องพิเศษป่าว ก็ตอบไปว่าใช่คะ เค้าก็เดินกลับถือถ้อยก๋วยเตี๊ยวที่ทำเสร็จแล้วเดินกลับไป เค้าตักลูกชิ้นลวกให้ 2 ลูก แล้วก็เดินมาเสริฟให้ที่โต๊ะ ซึ่งเรางงมาก เนี๊ยะหรอพิเศษ ลูกชิ้นสองลูก 5 บาทเลยหรอ ซื้อลูกชิ้นใต้หอกินกว่าไหม เดี๋ยวนี้อารายๆก็เพิ่มราคาขึ้นหมด

เวลาที่ไม่เท่ากัน

คนที่ชอบไม่ตรงต่อเวลา ส่วนใหญ่จะคิดว่าทำไมเวลามันผ่านไปเร็วขนาดนี้น่ะ
แต่สำหรับคนที่ตรงต่อเวลา และได้มารอคนที่ไม่ตรงต่อเวลา ทำไมรู้สึกว่าเวลาทำไมเวลามันผ่านไปช้าอย่างนี้นะ

ทำไมคนเราเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ที่รีบร้อนมากๆแล้วจะรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วทั้งๆที่เวลาก็ยังวิ่งเร็วเท่าเดิม

ทำไมคนเราเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเป็นฝ่ายรอ แล้วจะมีความรู้สึกว่าเวลาทำไมมันผ่านไปช้า ทั้งๆที่เวลาก็ยังวิ่งเร็วเท่าเดิม

เราเคยคิดกันไหมว่าทำไม

ทำไมเวลาจึงสามารถทำให้คนรู้สึกไม่เท่ากัน อาจจะเป็นเพราะว่าเวลาสำคัญกับการดำรงค์ชีวิตมาก คนเราทุกคนเห็นว่าเวลาสำคัญกันทุกคน แต่เลือกที่จำใช้มันแตกต่างกันออกไป

บางคนเห็นเวลาสำคัญ จึงเป็นคนตรงต่อเวลา

บางคนเห็นเวลาสำคัญ แต่มีความจำเป็นบางอย่าง ที่ไม่สามารถตรงต่อเวลาได้

บางคนเห็นเวลาสำคัญ แต่ตื่นไม่ทัน จึงต้องรีบมาเท่าที่จะรีบได้ แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี

ขึ้นอยู่กับว่าเราจะใช้เวลานั้นยังไงมากกว่า

แบบทดสอบ : ทายนิสัยจากการอ่านหนังสือการ์ตูน

วันนี้ลองนั่งเล่น แบบทดสอบ : ทายนิสัยจากการอ่านหนังสือการ์ตูน ลองดู เพราะว่าเป็นคนชอบอ่านหนังสือกาตูนนานมากแล้ว แต่ปัจจุบันเป็นคนไม่อ่านกาตูนเลย ลองเล่นดูว่ามันจะเป็นจริงไหม คำทำนายจะทายว่าไง แล้วก็เล่นจนจบ มีคำถาม 10 คำถาม แต่ผลสรุปก็คือ

"เป็นคนที่เลือกเดินทางสายกลาง ในการใช้ชีวิต ไม่คิดมากเกินไป และไม่ปล่อยให้ทุกอย่างผ่านเลยไปง่าย ๆ พร้อมรับทุกปัญหาที่เกิดขึ้น แต่ถ้าเจอปัญหาหนักเกินจะรับไหว คุณสามารถหาคนมาช่วยได้ ใช้ชีวิตด้วยความสนุกสนาน อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ไม่ซ้ำซากจำเจ โกรธง่ายหายเร็ว เปิดเผยความรู้สึกออกมาตรง ๆ ไม่เก็บเอาไว้"

ไม่ถูกเลย มีบางอยางที่อาจจะถูกบ้างแต่น้อยอ่ะ เราคิดว่าการที่เรามาทำทดสอบแบบนี้มันไม่แน่นแนหรอก สิ่งที่แน่นอนควรจะเป็นตัวเรามากกว่า ที่รู้ดีมากที่สุดเกี่ยวกับตัวเรา แบบทดสอบสำหรับเราเราคิดว่าทำขึ้นมาเพื่อให้คนตื่นเต้นหรือสนุกไปกับมันมากกว่า เชื่อไม่ค่อยได้

มีคริปวิดีโอโฆษณาน้ำดื่มของต่างประเทศมาให้ดู น่ารักมากเลย ลองดูกันนะคะ

พัดลม

วันก่อนใส่ถ่านพัดลมกลับขั่วกันแทนที่มันจะไม่ติด แต่กลับติด แต่มันไม่เย็นเอาซะเลย มันดันไปเย็นหลังพัดลมซะงั้น พึ่งเคยเจอมีแบบนี้ด้วยหรอ

ของแพง

ว่าไปแล้ว ของแพงก็ไม่ใช่ว่าจะดีเสมอไป วันก่อนไปซื้อเสื้อมาราคา 800 บาท เพราะดูดี และอยากได้ด้วย ด้วยความที่วันนั้นมีเงินด้วยเลยตัดสินใจซื้อไป และเชื่อไหมว่าวันนี้เจอเสื้อแบบเดียวกันกับเสื้อที่ซื้อวันก่อนเปี๊ยบเลย ไม่มีความแตกต่าง เนื้อผ้า สี เหมือนกันหมด ด้วยความที่อยากจะรู้ว่าเค้าขายราคาเท่าไหร่ เลยเข้าไปถาม โอ้...ไม่น่าเชื่อราคามันห่างจากกันตั้ง 600 แหนะ ก็ราคามันแค่ 200 เอง เป็นใครใครก็เซง เราก็เลยลองมานั่งคิดว่าทำไมราคามันต่างกันขนาดนี้นะ พอมาคิดๆแล้วคงเป็นเพราะคนละสถานที่ละมั้ง ที่ที่เราไปซื้อมันอยู่ในห้างสัพสินค้าที่หรู ส่วนที่เราไปเจอมันเป็นที่ร้านขายหน้าเมเจอร์ตอนเย็นๆ แต่คนก็ชอบที่จะไปซื้อของที่ห้างหรูๆ ไม่รู้ทำไม ทำไมเราต้องเอาเงินไปช่วยเค้าจ่ายค่าที่ด้วย จริงๆแล้วเสื้อเค้ารับมาขายอาจจะตัวละร้อยก็ได้ แต่พอเอามาวางขายให้เราก็เพิ่มราคาที่ขึ้นมาอีกเป็น 800 ทำไมเราต้องโง่ไปซื้อของแพง ในคุณภาพเท่าๆกันกับของตลาดนัดด้วย

เสียดายตังค์

วันนี้ไปช๊อปปิ้งมา มีตังค์ 1000 เดียวเอง แต่อยากได้นู้นได้นี่ อยากได้รองเท้าใหม่ อยากได้เสื้อใหม่ อยากได้กางเกงใหม่ อยากได้กิ๊ฟใหม่ โอ๊ยๆๆๆ อยากได้ทุกอย่างเลย ทำไงดี ตังค์ไม่พอแน่ๆ พยายามข่มใจ เอาอะไรสักอย่างนึง อาทิตหน้าค่อยเอาอีกอย่าง เดี๋ยวตังค์จะไม่พอใช้ด้วย ก็อุส่าห์อดใจไว้ได้ แต่ที่ทำให้เสียดายตังค์ไม่ใช่เพราะว่าเราไปซื้อของที่เราอยากได้ และตั้งใจจะซื้อเลย แต่ได้โคมไปราคา 800 บาท ซึ่งซื้อมาแล้วถึงห้องแล้วมานั่งดูมัน เนี๊ยะหรอที่เราจะไปซื้อ ทำไมทีตอนซื้อทำไมอยากจะได้จัง ทีตอนมันมาอยู่กับเราแล้วก็คิดว่า ซื้อมาได้ไง โคมไฟที่ห้องก็มีเยอะแยะ แทนที่จะซื้อของที่ตัวเองอยากได้และตั้งใจอยากจะซื้อ กลับได้อะไรก็ไม่รู้ ซึ่งซื้อมาแล้วก็ไม่ได้ใช้อารายหรอก ตั้งไว้ประดับความสวยงามเท่านั้น

เรื่องแปลก

วันนี้ตกใจมากเมื่อรู้ว่า มีอาจารย์คนนึงโดนแบรนจากนักเรียนปี 3 ซึ่งอาจารย์คนนี้ก็เป็นอาจารย์อีกคนนึงที่เรานับถือและก็ชอบ และก็อาจจะมีบางอย่างที่ไม่ค่อยชอบอยู่บ้าง แต่โดยรวมอาจารย์เป็นอาจารย์ที่ดีน่ะ สอนให้นักเรียนกะตือรือร้น แต่คนที่เรียนกับอาจารย์ได้ก็คงต้องเป็นคนที่ขยันด้วยถึงจะเรียนกับอาจารย์คนนี้ได้ ซึ่งเราเป็นคนนึงที่เรียนกับอาจารย์คนนี้ได้ แต่คะแนนไม่ค่อยดีเพราะว่ามาเรียนไม่ทัน มัวแต่ทำงานเพื่อจะมาส่ง ทำเสร็จแล้วทำอย่างดีเลย เลยโดนหักครึ่งนึง ที่มาสายไม่ใช่ว่ามัวปั่นงานน่ะ แต่อาจารย์ให้งานอาทิตย์และสองสามงานเลย มันยากน่ะ ทุกงานเราต้องการให้มันออกมาดีเราก็ตั้งใจทำ ตั้งใจมาก จนเราทำไม่ทัน มาเรียนไม่ทัน คะแนนหักครึ่ง ซึ่งจะว่าไปก็โหดอยู่ แต่อาจารย์เค้าเป็นอาจารย์ที่ดีน่ะ มีเหตุมีผล แต่ไม่น่าเชื่อน่ะว่า จะมีนักเรียนไม่ชอบกันทั้งห้อง จนต้องไปฟ้องอธิการบดีคณะ จนอาจารย์เค้าไม่ได้สอนเลย น่าสงสารอ่ะ ทำไมนักเรียนห้องนี้ถึงทำกันแบบนั้นน่ะ แทนที่จะแก้นิสัยขี้เกียจของตัวเอง แต่มาแก้ที่คนอื่น เพียงเพราะคนอื่นเค้าไม่เป็นเหหมือนตัวเอง แต่ที่แปลกใจมากๆคือเป็นกันทั้งห้อง อาจจะไม่เป็นทั้งห้องก็ได้ บางคนอาจจะตามเพื่อน ตามเพื่อนไป เห้อ.......การแก้ปัญหาแบบนี้ไม่ถูกน่ะ ควรแก้ที่นักเรียนมากกว่านะ แต่ปัญหาที่แท้จริงเราไม่รู้ แต่ที่รู้แค่ว่าเคยเรียนกับอาจารย์มาแล้ว รู้ว่าอาจารย์เป็นยังไง ซึ่งจากการวิเคราะห์ คงจะเป็นคนที่ขี้เกียจอ่ะ ถึงเรียนกับอาจารย์คนนี้ไม่ได้

เวลา

วันนี้นั่งทานข้าวกับเพื่อนๆ เอมมี่ แอน กราฟ โบ ก็คุยเรื่องนู้เรื่องนี่กันไปเรื่อย จนได้คุยกันเรื่องเวลาเข้าเรียน อีกกี่นาทีจะเข้าเรียน นาฬิกาเอมมี่บอกว่า อีกสิบนาที แต่ความจริงแล้วเหลือเวลาอีก 20 นาทีเข้าเรียน เอมมี่บอกว่าเดี๋ยวค่อยเข้่ก็ได้ นาฬิกาเราตั้งไว้เร็วไป 10 นาที เออ เมื่อรู้อยู่แล้วว่านาฬิกาตัวเองเร็วไปสิบนาที แล้วจะตั้งเลยเวลาจริงทำไม ในเมื่อตัวเองก็รู้อยู่ว่ามันเร็วไปสิบนาที

คนส่วนใหญ่ชอบตั้งเวลาไว้เกินความเป็นจริง เพื่อให้ตัวเองกะตือรืร้นมากขึ้น เพราะว่าคิดว่าเวลาที่ตั้งไว้อาจจะทำให้เราเร่งรีบกว่าความเป็นจริง แต่ทุกคนก็รู้น่าว่าตั้งไว้เป็นเวลาเท่าไหร่ เกินไปเท่าไหร่ ถ้ารู้ว่าเกินไปเท่าไหร่ แล้วจะทำให้เรารีบขึ้นได้จริงหรอ ยกตัวอย่างเรื่องการเข้าเรียนวันนี้ มันก้ไม่ได้รีบไปจากเดิมเลย เพราะความเป็นจริงเวลาที่ตั้งไว้เกินไป 10 นาที ก็คือมันยังไม่ถึงเวลาจริงๆหรอก

แต่สำหรับเราน่ะ เราตั้วเวลาเกินไว้เท่าไหร่ไม่รู้ จำไม่ได้ ที่จำไม่ได้เพราะว่าไม่อยากจำ เพราะว่าถ้าจำได้ เราก็ไม่ได้รีบไปจากเดิม บางทีอาจจะทำให้เราสับสน ลืม จนทำอะไรไม่ทันๆไปเลยก็ได้

ตี10

เมื่อคืนได้ดูรายการ ตี10 ช่วงสนทนา แขกรับเชิญวันนี้เป็นใครไม่รู้จำชื่อไม่ได้ รู้แต่ว่าเป็นนักร้องเก่า เป็นคู่แฝด เป็นนักร้องยุคเดียวกันกับลิฟออยอ่ะ น่าจะใช่ ดูจากการแต่งตัวของเค้าเหมือนลิฟกับออยสมัย "ดูไม่ดูดูไม่เสียตัง" พอจำกันได้ไหม 555 ซึ่งตอนนี้เค้าก็เลิกเป็นนักร้องแล้ว ออกมาทำธุรกิจส่วนตัว ซึ่งตอนนี้เค้ารวยมากๆๆ บ้านยังกับวังเลย เค้าบอกว่าเบ้านเค้ามีกุมารทองเป็นพันๆองค์เลย แล้วเค้าก็มีจริงๆน่ะไม่ได้โกหก เค้าเล่าว่าเมื่อก่อนเค้าไม่เชื่อ แต่มาได้เจอกับเหตุการหลายๆเหตุการเค้าก็เชื่อและซื้อกุมารทองมาเพิ่มเรื่อยๆ จนตอนนี้มีพันๆองค์ จากที่ดูมาเค้าก็ไม่น่าโกหกน่ะ แต่ที่แปลกใจมากคือ เค้าเป็นคนรุ่นใหม่ เป็นหนุ่มๆ ประกอบธุรกิจที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก ไม่น่าจะมาเชื่ออะไรเรื่องแบบนี้ แต่เค้าก็ชื่อ ซึ่งจากที่เค้าเล่าให้ฟังว่า เค้ามีไว้เป็นที่พึ่งทางใจ อืม........ส่วนเราไม่มีอะไรเลย นอกจากพระพุทธเจ้า พระก็ไม่ได้แขวน ไหว้พระก็ไม่ค่อยได้ไหว้ อย่างนี้เราจะมีที่พึ่งทางใจไหมเนี๊ยะ -*-

คนแรก

มีอยู่เว็ปไซด์หนึ่งที่เราเข้าไปอ่านข่าวนู้นอ่านข่าวนี่ทุกวัน นั้นก็คือเว็ป sanook.com แล้วมันก็จะมีกระทู้ฮอตอยู่บนหน้าเว็ปเลย กระทู้ไหนที่คนเข้าไปดูเยอะที่สุดและก็กำลังฮอตอยู่ก็จะได้ขึ้นหน้าเว็ป เราชอบเข้าไปอ่านน่ะ แต่เวลาเข้าไป อ่านบทความในเรื่องนั้นๆจบ แล้วก็ลองมาอ่าน comment ไอ้คนที่เข้ามาคนแรกหรือว่าได้ comment เป็น comment แรกอ่ะ รู้สึกว่าจะดีใจมากเลย แล้วไอ้คนที่ 2 ก็จะมาเม้นตอบว่า เสียดายจังอดเป็นคนแรก ไอ้คนที่สามที่สี่ก็จะมาเม้นบอกว่า อยากเป็นคนแรกบ้าง รู้สึกเบื่อมาก เพราะแทบจะทุกกระทู้เลย ไม่เข้าใจว่าจะแย่งกันเป็นคนแรกทำไมกัน เหอๆๆ ถ้าได้รางวัลก็ไม่น่าแปลกใจ แทนที่จะคอมเม้นเกี่ยวกับเนื้อหาที่อ่าน แต่มาคอมเม้น "ดีใจจัง ได้เป็นคนแรก"

มันน่าแปลกน่ะ ที่คนเราดีใจอะไรกับอะไรที่ไม่เป็นเรื่อง เป็นราว ไม่มีอะไรให้น่าภูมิใจเลยสักนิด ได้เป็นคนแรกในกระทู้นั้นก็ใช่ว่าจะมีคนดีใจไปกับคุณด้วยสักหน่อย ไม่เข้าใจว่าเป็นอะไรกันไปหมดแล้ว เห้ออออออออออ.....................

ใครเคยอ่านพุทธทำนายบ้าง

เราเคยอื่นมานานแล้วน่ะ ตั้งแต่ม.1 แล้ว ตอนแรกอ่านก็ไม่ค่อยเชื่อน่ะ แต่พอมาอ่านอีกทีรู้สึกกลัวมากเลยอ่ะ กลัวว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ เพราะว่าบางเหตุการก็เกิดขึ้นมาแล้วจริงๆ อย่างเช่น สึนามิ แล้วล่าสุด ที่มีอุทกภัยที่จีน น้ำท่วม 2 เมตรเลย ถ้าเป็นเราเราคงจมหายไปกับน้ำแล้ว มีคนตายเยอะเลย แล้วยังเรื่องเกาหลีใต้อีก ที่แอบซุ่มทำอาวุธนิวเครีย เป็นจริงอย่างที่พระพุทธเจ้าทำนายเลยอ่ะ แต่ถ้าเกิดขึ้นจริง อย่างน้อยประเทศเราก็ดีกว่าแระเทศอื่นๆ ถ้าจะถามว่าเชื่อไหม ตอนนี้บอกได้เลยว่า 80 เปอร์เซนต์ อีกยี่สิบ คิดเข้าข้างตัวเอง

ไม่เชื่อลองอ่านกันดูนะ ถ้าอย่ากอ่านเพิ่มก็ไปหาใน google แล้วกัน เยอะแยะ มีพระอาจารย์หลายๆท่านก็เคยพูดกันไว้ แต่อ่านแล้วก็วิเคราะห์ไปด้วยนะ ไม่อยากให้งมงาย

ลองอ่านดูตามลิ้งค์ข้างล่างนี้
v
v
v
v
http://webboard.mthai.com/7/2007-11-01/353217.html

La La La - Bigbang

การเมือง

น่าเบื่อจัง เปิดไปเจอกี่ทีต่อกีที่ ก็เบื่อ ทั้งเสื้อเหลือง เสื้อแดง ปัญหาไม่จบสักที เบื่อรัฐบาลด้วย ทำงานมาตั้งหลายเดือนละ ยังไม่เป็นผลงานที่ดีขึ้นเลย อำนาจที่ได้มาก็ไม่ได้มาจากประชาชนจริงๆ แค่ได้มาจากคนกลุ่มๆเดียวเท่านั้น ถ้าเชื่อมันในสักภาพตัวเองจริง ทำไมไม่กล้าที่จะให้เลือกตั้งใหม่เลย จะได้จบปัญหาสักที เป็นเพราะไม่มั่นใจว่าตัวเองจะชนะใช่ไหม ถ้าประเทศไทยเป็นอบ่างนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากประเทศพม่าเลย นี่ไม่ได้เข้าข้างใครเลยนะ ทั้งเสื้อเหลืองเสื้อแดง






อยากให้เลือกตั้งใหม่ จะได้จบปัญหาสักที

ตีหน้า

เราคิดว่าปัจจุบันนี้คนเราในสังคม ชอบตีหน้าเข้าหากันน่ะ เราคิดว่าคนส่วนใหญ่ที่อยู่กันเป็นสังคม หลายๆสังคมเน๊๊ยะ ไม่ว่าจะเป็นสังคมโรงเรียน สังคมการทำงาน สังคมการเมือง หรืออะไรก็ตาม เราคิดว่า ตีหน้าเข้าหากันหมดแหละ คนเราพบเจอกัน อาจจะไม่ชอบหน้ากันตั้งแต่แรกพบเลยก็ได้ แต่ก็ต้องยิ้มใส่กันอยู่ดี ในใจเราไม่สามารถที่จะรู้ได้หรอกว่าเค้าคิดยังไงกับเรา สังคมเราเจอหน้ากันก็ยิ้มให้กัน แต่ลับหลังอาจจะชอบเอาเราไปนินทานู้นนินทานี่ก็เห็นบ่อยๆ

แต่การตีหน้าเข้าหากันสำหรับฉันมันก็คือเรื่องดีอีกเรื่องหนึ่งเหมือนกันน่ะ เพราะทำไมนะหรอ ถ้าคนเราเกลียดกัน แล้วให้แสดงออกไปอย่างนั้น คิดอะไรก็ทำไปอย่างนั้น สังคมเราคงไม่เป็นสังคมอย่างทุกวันนี้หรอก สังคมเราอาจจะมีอาช๘ญากรรมเต็มไปหมด ถ้าคนเราไม่พยายามที่จะเก็บความเกลียดมันไว้ข้างในจิตใจ

-*-

เวลาที่เราเปิดเจอทีไรเนี๊ยะ

รู้สึกไม่ชอบเลย

รู้สึกไม่ค่อยพอใจน่ะว่าทำไมเค้ากล้าก๊อปปี้มา

ทั้งๆที่ได้ยินมาหลายครั้งละว่า kamikaze RS โดนชาวต่างชาติฟ้องบ่อยๆ

เพลงบองเล้าโลมบ้าง ดนตรีของเพลงนั้นเพลงนู้บ้าง

ยิ่งล่าสุด 7 day ยิ่งโครตจะเลียนแบบ girl generation มากๆอ่ะ

ทั้งภาพลักษณ์ ท่าเต้น ไม่ชอบเลยอ่ะ

ทำไมโดนฟ้องขนาดนี้แล้วยังไม่หยุดก๊อปปี้สักที

ถ้าเป็นเราเราคงอายน่ะ

ปล่อยแสง 3



เทศกาลปล่อยแสง 3 ตอน เด็กฉลาด ชาติเจริญ กิจกรรมภายในโครงการ
“Creative Thailand สร้างเศรษฐกิจไทยด้วยความคิดสร้างสรรค์”



โครงการที่ชอบ
โครงการที่ 1
ชื่อโครงการ หัวข้อวิทยานิพนธ์ โครงการออกแบบเครื่องประดับที่สะท้อนความรู้สึกเด็กที่มีเชื้อ HIV ที่ได้รับผลกระทบจากการถูกเลือกปฏิบัติ

ผลงานการออกแบบของ ปัญจพล กุลปภังกร
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหารลาดกระบัง

งานชิ้นนี้ที่ฉันได้ไปดู ส่วนใหญ่จะเป็นจิวรี่ เป็นจี้ ที่คล้าย symbol รูปเด็กที่สื้อถึงความทุกข์ ความเจ็บป่วย ต้องเจอด้วยโรคเอดส์รุมเร้าในชีวิต ขีวิตที่ต้องกินยาทุกวัน ฉีดยาบ่อยๆ เป็นในง่ามุมอีกมุมหนึ่ง ที่ฉันคิดว่าเค้าสื้ออกมาให้เราคิด แล้วเข้าใจสิ่งที่เค้าต้องการสื้อให้เรารับรู้เกี่ยวกับเด็กที่ติดโรคเอดส์ โดยผ่านผลงานการออกแบบเครื่องประดับ
เป็นถาพโดยรวมในงานปล่อยแสง 3

โครงการที่ 2
โครงการออกแลล Packaging มะม่วงสุก

ผลงานของ Poputh Nimchuar
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหารลาดกระบัง
ชิ้นนี้เห็นแล้วชอบมาก เพราะ packaging มะม่วงที่เค้าทำออกมา ดูเป็นของมีราคาขึ้นมาเลยทีเดียว ถึงแม้ว่า วัสดุที่เค้านำมาออกแบบนั้น เป็นของราคาถูก มีแค่กระดาษ และกล่องรังเท่านั้น และมันก็เหมาะมากที่จะนำมาใช้ในชีวิตจริง ซึ่งเค้าทำออกมาในสไตญี่ปุ่น น่ารักและดูดีมาก ขอชมด้วยใจจริงคะ ไม่มีรูปน่ะคะ



โครงการที่ 3
โครงการการออกแบบเสื้อผ้าจากผ้าปิดปากอนามัย
ผลงานการออกแบบของ วราภรณ์ ปานเพ็ชร
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหารลาดกระบัง
โครงงานเกี่ยวกับเรื่องของความอันตรายต่างๆที่อยู่รอบๆตัวเรา จะทำยังไงให้เรามีความปลอดภัยจากเชื้อโรคที่อยู่ในรอบๆตัวเราได้มากที่สุด ตอนแรกดูก็ไม่ค่อยน่าสนใจนะ แต่ฉันสนใจตรงที่เค้าออกแบบจากผ้าปิดปากอนามัยจริงๆ และสามารถใส่ได้จริง ซึ่งฉันคิดว่าทำได้ยากน่ะ ที่เราจะเอาผ้าปิดปากอนามัยมาเรียงต่อกันเป็นชุด

ยังไงก็อยากเชิญชวนเพื่อนๆไปดูงานกันเยอะๆน่ะ ยิ่งคนที่เรียนออกแบบอยู่แล้วยิ่งต้องไปดูเลย ถ้าใครไปดูไม่ทันก็ไม่เป็นไร ค่อยไปดูคราวหน้าก็ได้ รับรองต้องมีอีกแน่ ปล่อยแสง 4